Φίλες και Φίλοι, σ/φισες και σ/φοι,
Aρχίζουμε με ένα ερώτημα, «είναι εφικτό – ρεαλιστικό ν’ αλλάξουν τα πράγματα στο Δήμο, στο νησί μας;»
Εμείς λέμε, ΝΑΙ και μπορεί και πρέπει να γίνει!
Πρώτα απ’ όλα ας πάμε στο βασικό, στο ψηφοδέλτιο μας, ένα ψηφοδέλτιο που δεν έγινε μόνο από την ανάγκη να κατέβει μια παράταξη στις εκλογές, ένα ψηφοδέλτιο που αποκρυσταλλώνει μια δυναμική που έχει διαμορφωθεί στις κινηματικές διαδικασίες στο νησί μας, που εμπλουτίστηκε (γιατί μιλάμε για μια παράταξη 13 χρονών – την αρχαιότερη παράταξη στο νησί) με ανθρώπους με τους οποίους βρεθήκαμε – συμπορευτήκαμε μαζί σ’ αγώνες για τα σύγχρονα εργατικά δικαιώματα, τις συλλογικές συμβάσεις, για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, για μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας ώστε να γυρνάμε αρτιμελείς και ζωντανοί στα σπίτια μας, για την προστασία του περιβάλλοντος και τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας, το δικαίωμα μας σε σύγχρονες και δωρεάν παροχές Υγειάς και Παιδείας. Το ψ/δ της ΛΑΣΥ εμπεριέχει ένα συμβολισμό, χαστούκι στους «άσπονδους φίλους» μας που μιλάνε για κομματικό ψηφοδέλτιο από «τα πάνω», καθώς περιλαμβάνει ανθρώπους με διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες, που έχουμε όμως ένα κοινό τόπο – τη θέληση να δουλέψουμε, να παλέψουμε και να διεκδικήσουμε τα δικαιώματα των πολλών κόντρα στα κέρδη των λίγων, όπως λέει και το σύνθημα μας.
Γιατί η ανάπτυξη που όλοι ευαγγελίζονται επηρεάζει τη ζωή μας, την καθημερινότητα μας. Την τουριστική ανάπτυξη που βγάζει στην επιφάνεια την ανεπάρκεια βασικών υποδομών, όπως η ύδρευση, η καθαριότητα κ.α. που εκτοξεύει τα ενοίκια, με τη βραχυχρόνια μίσθωση να αλλάζει δραματικά την κατάσταση στο στεγαστικό (με το Δήμο να είναι μέρος του προβλήματος, όπως αναδείξαμε πρόσφατα), την βιομηχανική ανάπτυξη που επιβαρύνει το περιβάλλον.
Μπορεί τα ονόματα των συνδυασμών να αλλάζουν, να δημιουργούνται καινούργιοι, όμως τα πρόσωπα είναι τα ίδια, οι χθεσινοί είναι που έρχονται με καινούργια φορεσιά. Είναι άτομα που έχουν συμμετάσχει στη διοίκηση του Δήμου – που έχουν ευθύνες για το που βρισκόμαστε σήμερα.
Το ποιος είναι πλέον ο ρόλος της ΤΔ (όχι ΤΑ) το έχουμε πει και ξαναπεί – είναι το μακρύ χέρι της κεντρικής εξουσίας στις τοπικές κοινωνίες.
Οι τοπικές εκλογές είναι πολιτικές εκλογές – τα όργανα της τοπικής διοίκησης είναι πολιτικά όργανα. Σ’ αυτή τη βάση λέμε ξεκάθαρα πως τα περί ανεξάρτητων – υπερκομματικών και λοιπών συνδυασμών είναι καθρεφτάκια στους ιθαγενείς, είναι κοροϊδία. Εμείς έχουμε το πολιτικό θάρρος – την ειλικρίνεια και λέμε πως έχουμε στο πλάι μας το ΚΚΕ. Ταυτιζόμαστε; Όχι. Όμως ακριβώς λόγω αυτής της «εξάρτησης» μας, δεν εξαρτόμαστε, δεν συνδιαλεγόμαστε, δεν εξυπηρετούμε κανένα επιχειρηματικό ή κυβερνητικό συμφέρον – καμία προσωπική φιλοδοξία.
Συμφέρει να κρύβεται ο ρόλος της ΤΔ, να ανάγεται το ζήτημα σε θέμα προσώπου και όχι πολιτικής γραμμής που αυτό ακολουθεί – να τριγυρίζουμε γύρω και έξω από τα προβλήματα και τα καυτά ζητήματα.
Εμείς το λέμε ξεκάθαρα, απευθυνόμαστε σε μεγάλα παιδιά που δεν πιστεύουν σε παραμύθια.
Καλά είναι με τα εύηχα κλισέ και τις εκθέσεις ιδεών – δεν είμαστε 15μελες σχολείου – είμαστε δήμος, διαμορφώνουμε και ασκούμε πολιτική και για αυτό ακριβώς χρειάζεται η στροφή στην καθημερινότητα, στην πραγματικότητα που αντιμετωπίζει ο κόσμος, για να διαμορφώνουμε πολιτικές που θα λειτουργούν υπέρ των αναγκών μας.
Μπορούμε να δώσουμε τη μάχη ν’ ανατραπεί το πως λειτουργεί ο δήμος σήμερα; Μπορεί να γίνει αλλιώς; Φυσικά και μπορεί, φυσικά και γίνεται, φυσικά και πρέπει να γίνει και εμείς εγγυόμαστε θα συνεχίσουμε να δίνουμε αυτή τη μάχη.
Ας αρχίσουμε με τα βασικά. Όλοι μιλάνε για το όραμα τους, τη διάθεση που έχουν να προσφέρουν. Τι δε μας λένε; Με ποιους θα τα κάνουν αυτά; Και με ποια μέσα;
Το προσωπικό του δήμου συρρικνώνεται επικίνδυνα, 92 οι κενές θέσεις σε έναν παρωχημένο Οργανισμό. Το ισοζύγιο δεκαετίας αποχωρήσεων – προσλήψεων 93 – 43. Οι υπηρεσίες, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των εργαζομένων, συρρικνώνονται ενώ παράλληλα οι εργολαβίες και οι εξωτερικές αναθέσεις ανθίζουν. Αυτή η κατάσταση σημαίνει:
1ον χειρότερες υπηρεσίες προς το δημότη, π.χ. η κοινωνική υπηρεσία – κομβική υπηρεσία στις δύσκολες εποχές που ζούμε – δεν έχει ούτε ένα μόνιμο κοινωνικό λειτουργό. Όση αυτοθυσία και να επιδεικνύουν οι εργαζόμενοι, μπορεί να επιτελέσει αυτή η υπηρεσία το έργο της;
2ον ιδιωτικοποιήσεις. Εδώ είναι το μεγάλο παιχνίδι. Η ανακύκλωση είναι ήδη ιδιωτικοποιημένη και είναι ένα πολύ καλό π.χ. πως μια υπηρεσία που στήθηκε χωρίς να εξασφαλιστεί εξαρχής μόνιμο προσωπικό οδηγήθηκε μαθηματικά μέσα σε λίγα χρόνια στον ιδιώτη. Ενώ και η υπόλοιπη καθαριότητα παίρνει άμεσα σειρά… ενώ η ίδρυση του περιφερειακού αναπτυξιακού οργανισμού και του αντίστοιχου της ΠΕΔ, θα επιταχύνουν και θα διευκολύνουν αυτές τις τάσεις, πατώντας στο υπαρκτό πρόβλημα της υποστελέχωσης.
Να σταθούμε λίγο εδώ γιατί σου λέει ο άλλος, τι με νοιάζει εμένα αν την υπηρεσία την παρέχει ο Δήμος ή ο ιδιώτης, η δουλειά να γίνεται.
Ας δούμε λίγο τι χρήματα δαπανώνται για την ανάθεση των υπηρεσιών στους ιδιώτες. Ο ιδιώτης πρώτα απ’ όλα για να πάρει μια δουλειά, δεν θα το κάνει για τη φουκαριάρα τη μανούλα του, αλλά για να βάλει και κάτι στην τσέπη του, να βγάλει κέρδος δλδ, άρα κόστος υπηρεσίας + κέρδος = περισσότερα χρήματα από τα απαιτούμενα. Π.χ. Minibus η λειτουργία τους διαχρονικά έχει ανατεθεί σε ιδιώτη. Η πρόσφατη σύμβαση κόστίζει 1.050.000 ευρώ για 2,5 χρόνια = 420.000 το χρόνο. Ας σκεφτούμε πως τα 2 νέα ηλεκτροκίνητα Minibus θα κοστίσουν 500.000 και αν βάλουμε κάτω το για πόσα χρόνια γίνονται ανάλογες συμβάσεις – με τα χρήματα που έχουν ξοδευτεί θα μπορούσε ο δήμος να έχει προσλάβει οδηγούς; Πόσα οχήματα επιπλέον θα μπορούσαμε να έχουμε ώστε να αξιοποιηθούν για την επίλυση του κυκλοφοριακού που ταλανίζει το νησί; Τι αιμορραγία προκαλούν σωρευτικά οι διάφορες μικρές μελέτες που δίνονται σε ιδιώτες; Χρήματα που βάσει των κεντρικών πολιτικών επιλογών, που μια χαρά αποδέχονται οι δημοτικές αρχές, δεν πάνε για την ενίσχυση της τεχνικής ή άλλων υπηρεσιών με μόνιμο προσωπικό. Επιπλέον, πόσες φορές δεν έχει βρεθεί η ΔΑ όμηρος εργολάβων που δεν θέλουν, δεν μπορούν ή εκβιάζουν για περισσότερα χρήματα για την ολοκλήρωση ενός έργου. Πρόσφατα π.χ. Α’ κλειστή αίθουσα ή το ότι δεν βρίσκεται εργολαβία (200.000 μάλιστα) για την υλοποίηση των αναγκαίων παρεμβάσεων στους βρεφονηπιακούς σταθμούς – πως θα ανοίξουν αυτοί;
Εμείς διαχρονικά υπερασπιζόμαστε το δημόσιο χαρακτήρα των υπηρεσιών, να στελεχωθούν με το αναγκαίο, μόνιμο προσωπικό με πλήρη δικαιώματα για να παρέχουν υπηρεσίες που θα καταλήγουν στον πολίτη.
Αυτά τα θέματα ανοίγουμε όλα αυτά τα χρόνια στο ΔΣ και τη συριανή κοινωνία. Σ’ αυτόν τον άξονα επιδιώκουμε να κινηθεί και η συζήτηση και προεκλογικά.
Οι τοπικές εκλογές δεν είναι πασαρέλα, συγκρούονται πολιτικές.
Τι σημαίνει βάζω μπροστά τις ανάγκες των πολλών;
Ας δούμε μια χαρακτηριστική παράμετρο. Τα δημοτικά τέλη. Παγωμένα λέει τα τέλη εδώ και χρόνια μας λένε και πανηγυρίζουν. Έχουν παγώσει δλδ και οι μισθοί, η αγοραστική μας δύναμη, ο πληθωρισμός, η ακρίβεια όλα αυτά τα χρόνια και μας καλύπτει το πάγωμα; Εμείς παλεύουμε για την κατάργηση όλων των ανταποδοτικών τελών και αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης. Όμως καταθέτουμε και προτάσεις άμεσες, μιλάμε για διεύρυνση των κατηγοριών που είτε απαλλάσσονται είτε δικαιούνται μειώσεις 50% στα ΔΤ, αναλυτικά οι προτάσεις μας για τις διάφορες κοινωνικές ομάδες είναι στο σαιτ. Μιλάμε για μειώσεις στους βοηθητικούς χώρους χρήσης κατοικιών και επαγγελματικών χώρων στο 50% του οικιακού συντελεστή και ξεχωριστό συντελεστή για κοινωφελείς και μη κερδοσκοπικούς συλλόγους και ιδρύματα. Και πως θα αντισταθμιστούν αυτά, με πολιτική βούληση για θέσπιση ξεχωριστού αυξημένου συντελεστή για επιχειρήσεις μεγάλης κερδοφορίας (αλυσίδες σ/μ, τράπεζες, βιομηχανίες, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΛΤΑ, Logistics, ξενοδοχεία 4 και 5 * κλπ), στο διπλάσιο του αντίστοιχου συντελεστή για τις μικρές επιχειρήσεις. Αυτά δεν είναι για την 2α παρουσία, είναι για τώρα, ρωτήστε τον Πελετίδη αν γίνονται..
Η βραχυχρόνια μίσθωση πληρώνει τέλη ως οικία και όχι ως επαγγελματική χρήση, τα ξενοδοχεία αποδίδουν τέλη διαμονής όσα θέλουν και άμα θέλουν… εμείς από την άλλη όχι. Η πρόσβαση στον αθλητισμό και τον πολιτισμό είναι δικαίωμα όλων μας. Ζητάμε την ενίσχυση προγραμμάτων όπως το αθλητισμός για όλους. Η συμμετοχή στις αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες να είναι συμβολική και να ενισχυθούν ουσιαστικά τα εραστιτεχνικά σωματεία – να υπάρχουν ασφαλείς και σύγχρονες δημοτικές υποδομές. Όχι να κάνουν τα παιδιά προπόνηση στο μπάσκετ στο ύπαιθρο με τα μπουφάν το χειμώνα, να μην υπάρχει στάδιο, αυτό είναι δυστυχώς το πρόσωπο του αθλητισμού στο νησί και όχι οι φιέστες στην πλατεία.
Και εδώ ξεπετιέται «φάντης μπαστούνι» η υποστελέχωση λόγω της οποίας η υπηρεσία αθλητισμού – πολιτισμού (όπως και η κοινωνικής πολιτικής και οι τεχνικές) υλοποιούν μόλις το 50% των προϋπολογισμένων τους εξόδων – παρέχοντας λιγότερες υπηρεσίες στους δημότες.
Οι διαπιστώσεις του προβλήματος, βέβαια περισσεύουν και δεν γίνεται αλλιώς καθώς βγάζουν μάτι, άλλωστε δεν είναι λίγες πι φορές που αυτά έχουν ακουστεί από αντιδημάρχους – ορκωτούς λογιστές κλπ Το ζήτημα είναι όμως πως αντί για προσλήψεις, αντί να διεκδικήσει η εκάστοτε ΔΑ από την κεντρική εξουσία προσωπικό και χρηματοδότηση, τη στιγμή που έχει αναλάβει πάνω από 200 αρμοδιότητες χωρίς υποστήριξη, η πάγια συνταγή είναι οι προσλήψεις ορισμένου χρόνου, τα ΚΟΧ κοκ παρηγοριά στον άρρωστο δλδ.
Βέβαια δεν είναι μόνο οι υπηρεσίες του δήμου που κινδυνεύουν να καταρρεύσουν. Το ίδιο και η πόλη. Η κατάσταση στο κτιριακό είναι δραματική. Μόνο το 19% του 58% των αξιόλογων ιστορικών κτιρίων που έχουν επισκευαστεί, ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του αντισεισμικού ελέγχου. Ο αρχιτεκτονικός πλούτος της πόλης καταστρέφεται και απαιτείται πίεση για να παρθούν μέτρα από το κεντρικό κράτος για επιδότηση των ιδιοκτητών ώστε να προχωρήσουν στις αναγκαίες παρεμβάσεις. Η κατάσταση και στα δημοτικά κτίρια δεν είναι καλύτερη, τα δημοτικά σχολεία στην πλειοψηφία τους κτίρια μεγαλύτερα της 30ετίας δεν έχουν περάσει κανένα έλεγχο στατικής επάρκειας. Είναι αναγκαίοι; Είναι η ασφάλεια των παιδιών προτεραιότητα; Τότε γιατί δεν γίνονται; Μα γιατί κοστίζουν. Ας δούμε το πρόγραμμα που ανακοίνωσε οι καθηγητής κ. Λέκκας για τους ελέγχους οι οποίοι κάποια στιγμή θα ξεκινήσουν, χωρίς όμως να υφίσταται η υποχρέωση διορθωτικών παρεμβάσεων στο σύνολο των κτιρίων που θα κριθούν ακατάλληλα…
Ας πιάσουμε και το θέμα των ημερών: Μαρίνα
Το θέμα της Μαρίνας, πέρα από το σοβαρό ζήτημα της ξεκάθαρης και ωμής παρέμβασης της ΟΝΕΧ στη λειτουργία του Δήμου, κρύβει πίσω του ψωμί. Κρύβει μια σκληρή διαπάλη για το χαρακτήρα της ανάπτυξης και τη «ρότα» που αυτή θα πάρει στο νησί, το οποίο ήδη αλλάζει χαρακτήρα και προβληματίζει μεγάλη μερίδα κόσμου. Το δίπολο Τουρισμός – Βιομηχανία εν πλήρη δράση.
Το ζήτημα της βιομηχανικής ανάπτυξης χωρίς κανένα σεβασμό στους περιβαλλοντικούς όρους, χωρίς ουσιαστικό έλεγχο από τους αρμόδιους φορείς (χαρακτηριστική η υποβάθμιση και ο εφησυχασμός της ΠΑ για τα άκρως ανησυχητικά αποτελέσματα της δειγματοληψίας του ΕΛΚΕΘΕ) είναι γνωστά δυστυχώς.
Ακούμε όμως και ορισμένους που λένε να κλείσει το ναυπηγείο – εμείς δεν λέμε αυτό, αντίθετα θέλουμε το ναυπηγείο ανοικτό, έξω όμως από το πλαίσιο της εξυπηρέτησης των αμερικανονατοικών γεωπολιτικών συμφερόντων που βάζουν σε κίνδυνο το λαό μας και μάλιστα είμαστε οι μόνοι που αναδείξαμε το ρόλο που καλείται να παίξει το λιμάνι και το ναυπηγείο σε αυτό το πλαίσιο, τη στιγμή που στην καλύτερη κάποιοι μιλούσαν για το κοτετσόσυρμα που τους χάλαγε την αισθητική…, με εφαρμογή της ΣΣΕ και των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, την τήρηση των περιβαλλοντικών όρων ώστε να λειτουργεί σε σχετική αρμονία με τον αστικό ιστό που το περιβάλλει- και λένε λοιπόν κάποιοι ας κλείσει το ναυπηγείο να γίνει η πόλη Μονακό!!! Αλήθεια;; έχετε πάει ποτέ στο Μονακό; Ξέρετε πόσοι μεροκαματιάρηδες των 600-800-1000 ευρώ ζουν εκεί;; Κανένα ξεπούλημα των δημόσιων υποδομών και κανένας περιορισμός στους ελεύθερους χώρους.
Δείγμα της τουριστικής ανάπτυξης όπως την εννοούν παίρνουμε από την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο νησάκι, όπου εφαρμόζεται τμήμα του ΜΡ, πως; Με μπάρες – περιορισμό της ελεύθερης κίνησης στο δημόσιο χώρο και αυτά χωρίς να έχει γίνει το κτίριο ΣΕΓΚΕΝ που θα περιορίσει ακόμη περισσότερο το δημόσιο χώρο. Παραδίδεται λοιπόν ένας από τους ομορφότερους ΔΧ της πόλης στο τουριστικό κεφάλαιο και ταυτόχρονα αποκλείεται ο δημότης από την πρόσβαση σ’ αυτόν (να θυμηθούμε τους ένοπλους ισραηλινούς;).
Είναι πάγια θέση μας πως οποιαδήποτε παρέμβαση στο ΔΧ θα πρέπει να γίνεται για την εξυπηρέτηση των αναγκών δημοτών και κατοίκων στο πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού που θα προτείνει λύσεις και θα λαμβάνει υπόψη την πολυπαραγοντική φύση των προβλημάτων του αστικού ιστού και όχι τα γνωστά μας μπαλώματα που δεν βοηθούν ή χειρότερα επιδεινώνουν το πρόβλημα.
Τα ανοικτά θέματα είναι πολλά, ας δούμε κάποια ακόμα.
ΦΟΣΔΑ ΑΕ – άλλη μια «πικραμένη» ιστορία. Το πρώτο βήμα της ιδιωτικοποίησης της διαχείρισης των απορριμμάτων με τη δημιουργία μιας ΑΕ, χωρίς λογοδοσία σε αιρετά όργανα που λειτουργεί στη λογική ο ρυπαίνων πληρώνει και όχι για την προστασία του περιβάλλοντος και ταυτόχρονα χαρατσώνει το δήμο και κατά συνέπεια τους δημότες με ετήσια εισφορά που άρχισε από 1,7 εκ. για να πέσει τελικά στα περίπου 700.000 και να πανηγυρίζουμε και πάλι που μας έκατσε ελαφρύ το χαράτσωμα. Εμείς λέμε πως δεν γίνεται να πληρώνουν οι δημότες και ο δήμος για την έλλειψη των απαραίτητων υποδομών για τη φιλική προς το περιβάλλον διαχείριση των απορριμμάτων, ο σχεδιασμός και η υλοποίηση των οποίων αποτελεί ευθύνη του κεντρικού κράτους. Να σταματήσει τώρα η εμπορευματοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων και το κόστος των προγραμμάτων, του εξοπλισμού και των έργων για την ορθολογική διαχείριση να προέρχεται από τους κεντρικούς δημόσιους πόρους.
Το νερό. Τι να πούμε εδώ που ήδη λέμε το νερό – νεράκι. Που η ΔΕΥΑΣ, μια δημοτική επιχείρηση κοινής – υποτίθεται- ωφέλειας έχει μετατραπεί σε έμπορος νερού. Τα ωραία της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας, με τις τιμές του κοινωνικού αυτού -υποτίθεται πάλι- αγαθού να ορίζονται από το χρηματιστήριο ενέργειας έφεραν στη ΔΕΥΑΣ ένα χρέος προς τη ΔΕΗ της τάξης των 4εκ (!). Η κυβέρνηση πάνω από ένα χρόνο έχει υποσχεθεί 20 εκ ενίσχυση προς τις ΔΕΥΑ της χώρας, μόνο με τα 4εκ χρέος τις δικής μας καταλαβαίνεται πως αυτό δεν φτάνει ούτε για ζήτω, αφήστε που δεν τα έχουμε δει ακόμα… Η ΔΕΥΑΣ εκπέμπει ΣΟΣ, η μεταφορά του αυξημένου κόστους στον καταναλωτή θα κάνει την τιμή απαγορευτική, αυτά είναι τα καλά της εμπορευματοποίησης. Άμεσα διεκδικούμε επιδότηση στο ύψος των αναγκών από το κεντρικό κράτος για να καλυφθεί το κόστος και να μην μετακυλησθεί στους πολίτες. Η διεύρυνση της αφαλάτωσης δεν είναι οικονομικά βιώσιμη, διεκδικούμε μέτρα από το κεντρικό κράτος που θα αίρουν τις ιδιαιτερότητες της νησιωτικότητας και μέτρα για την αποταμίευση νερού, θα τα αναφέρουμε εκτενώς στις θέσεις μας που θα βγουν σύντομα.
Οι θέσεις μας για μια πληθώρα ζητημάτων είναι κατατεθειμένες. Ξέρετε εμείς δεν περιμένουμε τις εκλογές για να βγάζουμε μανιφέστα θέσεων, αλλά θα τις συγκεντρώσουμε και θα τις δημοσιοποιήσουμε και μέσα από εκδηλώσεις και περιοδείες το επόμενο διάστημα. Οι θέσεις μας, οι διεκδικήσεις μας δεν είναι μόνο για τα χαρτιά και τα πρακτικά, προϋποθέτουν τη στήριξη τους από τους φορείς του κινήματος και τις συλλογικότητες, την κινητοποίηση του κόσμου που τον θέλουμε να συμμετέχει ενεργά στη διοίκηση του δήμου και όχι να έχει μια ψήφο την 4ετια. Γιατί για εμάς η ΤΔ θα πρέπει να αποτελεί φραγμό στις αυθαιρεσίες και τις αντιλαϊκές πολιτικές της κεντρικής διοίκησης που στρέφονται απέναντι στις πραγματικές ανάγκες των πολιτών και ευνοούν τα επιχειρηματικά και όχι μόνο, συμφέροντα.
Παλεύουμε για μια πραγματικά δημοκρατική λειτουργία του θεσμού, κόντρα στο καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα που δίνει πλειοψηφία σε ΔΣ και κοινότητες στο συνδυασμό που παίρνει 43%, τόση δημοκρατία… εμείς προτάσσουμε την εκλογή του ΔΣ με ανόθευτη, απλή αναλογική, με την κάθε ψήφο να έχει ίδια αξία, και την εκλογή του δημάρχου από το ΔΣ, με δυνατότητα ανάκλησης. Διεκδικούμε το ΔΣ να έχει αποφασιστικό ρόλο και όχι αυτή η κοροϊδία με τη μεταφορά αποφασιστικών αρμοδιοτήτων στις επιτροπές στις οποίες δεν εκπροσωπούνται όλες οι παρατάξεις του ΔΣ.
Να ενδυναμωθεί η δημοτική αποκέντρωση με τη θέσπιση και 3ου βαθμού αιρετής αυτοδιοίκησης, ώστε οι κοινότητες να μην είναι διακοσμητικές και να πραγματικό και αποφασιστικό ρόλο στα θέματα που τις αφορούν άμεσα.Ο δήμος να έχει λόγο στον αναπτυξιακό σχεδιασμό και την ένταξη έργων και δράσεων για χρηματοδότηση τους και να σταματήσει η εξάρτηση των ΔΑ από τον εκάστοτε περιφερειάρχη που διαχειρίζεται τους ΠΕΠ και ουσιαστικά μας παρουσιάζει έργα χωρίς να έχει προηγηθεί κανένας προγραμματισμός, χωρίς αυτά να λαμβάνουν υπόψη τους το σχεδιασμό του δήμου. Και αυτά μπορούμε να πιέσουμε για να τα κάνουμε πραγματικότητα.
Σε όλους του «καλοθελητές» που μας λένε πως κάνουμε εκ του ασφαλούς αντιπολίτευση τους λέμε: «ας μας δώσει ο λαός της διοίκηση και θα δείτε πως αυτά που λέμε μπορούν να γίνουν». Εν δυνάμει Πελετίδιδες υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα στα ψηφοδέλτια της ΛΑΣΥ.
Υπάρχει το ρεαλιστικό στις προτάσεις μας - δεν έχουμε αυταπάτες για τον αρνητικό συσχετισμό, για τη μαγική εικόνα που προβάλλεται για την κατάσταση στο Δήμο.
Όμως λέμε πως ΝΑΙ μπορούμε ν’ αλλάξουμε την κατάσταση και αυτό ακουμπά – αγγίζει την αγωνία μιας πλατιάς μάζας ανθρώπων που λένε καλά είναι, φτάνει ως εδώ!
Εμείς αυτό μπορούμε να το εγγυηθούμε γιατί ακριβώς στεκόμαστε από θέση αρχής απέναντι στην κυρίαρχη πολιτική, εφαρμόζουμε αυτό που λέμε μαχητική λαϊκή αντιπολίτευση είτε βρισκόμαστε στην μειοψηφία είτε στη διοίκηση του δήμου.
Με ιδιαίτερη τιμή και σεβασμό θέλω να προχωρήσουμε στην παρουσίαση του ψ/δ της ΛΑΣΥ, στους ανθρώπους που πραγματικά θεωρώ πως μου κάνουν τιμή να είμαι επικεφαλής αυτού του ψηφοδελτίου με τη δυναμική και τα χαρακτηριστικά που έχει.
Αυτή η συνάντηση, αυτή η αγωνιστική συνάντηση στο ψ/δ, μαζί με τη δική σας στήριξη, μαζί με τον λαϊκό κόσμο του νησιού μας, μπορεί να δώσει ακόμη μεγαλύτερη δυναμική στον αγώνα για τις δικές μας ανάγκες, για την καθημερινότητα μας, να δυναμώσουμε να εκλέξουμε περισσότερους συμβούλους της ΛΑΣΥ σε δήμο και κοινότητες, να κάνουμε ν’ ανθίσουν τα γαρύφαλλα στη Σύρο, Οκτώβρη μήνα!
Σας ευχαριστώ!
Comments