Οι πρόσφατες εξελίξεις με το εξώδικο της ΔΕΗ προς την Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης Αποχέτευσης Σύρου, δεν είναι κεραυνός εν αιθρία.
Είναι μια εξέλιξη γνωστή εδώ και μήνες, έστω και ανεπίσημα, συνέπεια της προβληματικής κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η ΔΕΥΑΣ λόγω της εκτίναξης των τιμολογίων του ηλεκτρικού ρεύματος, που οφείλεται στην «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας, τη θεσμοθέτηση του χρηματιστήριου ενέργειας και την προώθηση της «πράσινης ανάπτυξης», με διαχρονική ευθύνη των κυβερνήσεων ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ υπό τις «ευλογίες» της ΕΕ.
Οι αυξήσεις στα τιμολόγια του ρεύματος, πέρα από το προφανές ηλεκτροσόκ στους λογαριασμούς του ρεύματος, έχουν δημιουργήσει ένα «τσουνάμι» αυξήσεων σε αγαθά, προϊόντα και υπηρεσίες.
Η Λαϊκή Συσπείρωση έχει επανειλημμένα τοποθετηθεί δημοσίως για το θέμα, με ολοκληρωμένες θέσεις για την επίλυση του προβλήματος στη βάση της ικανοποίησης της κοινωνικής ανάγκης πρόσβασης σε φθηνό, ποιοτικό και ασφαλές νερό και για την αντιμετώπιση του ελλειμματικού ισοζυγίου νερού στο νησί.
Έχουμε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, πως το χρέος των 4εκ. «τινάζει στον αέρα» την οικονομική βιωσιμότητα της ΔΕΥΑΣ, με την πιθανή μετακύληση του χρέους στους χρήστες, να σημαίνει αυξήσεις των τιμολογίων πολύ πάνω από 100%! Μια τέτοια εξέλιξη θα έχει δραματικές συνέπειες καθώς θα καταστήσει απαγορευτική την τιμή του νερού για χιλιάδες συντοπίτες μας.
Το δηλώνουμε ξεκάθαρα προς τη σημερινή και την επόμενη Δημοτική Αρχή, να μην τολμήσουν καμία αύξηση, στα ήδη υψηλά, τιμολόγια νερού! Θα μας βρουν απέναντι τους, θα βρουν όλο το συριανό λαό απέναντι τους!
Η κυβέρνηση έχει παραπέμψει την έκτακτη χρηματοδότηση των ΔΕΥΑ, που ούτως ή αλλιώς είναι σταγόνα στον ωκεανό, στις ελληνικές καλένδες. Αυτή η τεχνητή οικονομική ασφυξία στην οποία οδηγούνται οι ΔΕΥΑ, μέσα σε αυτές και η ΔΕΥΑΣ, δημιουργεί σοβαρά ερωτηματικά για το «που πάει το πράγμα».
Πως θα μπορέσει να ανταπεξέλθει η ΔΕΥΑΣ; Σύμφωνα με τα νέα κριτήρια διαχειριστικής επάρκειας της νέας διευρυμένης Ρυθμιστικής Αρχής, η επισφαλής οικονομική κατάσταση, όπως αυτή στην οποία έχει περιέλθει η ΔΕΥΑΣ, αποτελεί συνθήκη για την «εξ ανάγκης» ιδιωτικοποίηση τους, είτε απευθείας είτε με διάφορα προγράμματα αναγκαστικών συγχωνεύσεων, όπως της ενσωμάτωσης τους στην ΕΥΔΑΠ Α.Ε.
Είναι λύση οι αφαλατώσεις; Ειδικά για το νησιωτικό χώρο, προβάλλονται ως πανάκεια και συνεχίζουν να προωθούνται ως η μόνη εναλλακτική για την εξυπηρέτηση της αυξημένης ζήτησης νερού. Οι αφαλατώσεις όμως είναι εξαιρετικά ενεργοβόρες. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες αδράνειας κράτους και τοπικών διοικήσεων και με δεδομένες τις νέες αυξήσεις στα τιμολόγια του ρεύματος από Νοέμβρη, το οικονομικό αδιέξοδο μοιάζει προδιαγεγραμμένο.
Την ίδια στιγμή, δοκιμασμένες αποτελεσματικές τεχνικές εξοικονόμησης νερού και αξιοποίησης του (πχ. του βρόχινου νερού από τα κτιριακά κελύφη) όχι απλά έχουν εγκαταλειφτεί αλλά είναι εκτός συζήτησης.
Και έτσι μπαίνει ένα ακόμα βασικό ερώτημα: Η επέκταση της αφαλάτωσης, που έχει σχεδιαστεί από την νυν Δημοτική Αρχή και την αποδέχεται και η επόμενη, είναι βιώσιμη ή επιδεινώνει το πρόβλημα;
Θα πούμε τελικά το νερό, νεράκι;
Κόντρα στις πολιτικές που οδηγούν στην πλήρη εμπορευματοποίηση του νερού, εμείς αντιτείνουμε πως οι πολιτικές επίλυσης του προβλήματος της κοστολόγησης και υδροδότησης θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους την προάσπιση του κοινωνικού χαρακτήρα του νερού, την εξασφάλιση προσιτών και ποιοτικών υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης για όλους.
Άμεσα λέμε πως η Δημοτική Αρχή θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της και να πιέσει, για ρύθμιση του χρέους της ΔΕΥΑΣ προς τη ΔΕΗ, με κρατική παρέμβαση και άμεση έκτακτη επιχορήγηση από το κεντρικό κράτος για την κάλυψη του και την διεκδίκηση ουσιαστικής ενίσχυσης των νησιωτικών δήμων για την κάλυψη του κόστους λειτουργίας των Δημοτικών Επιχειρήσεων με τη θέσπιση ενιαίου θεσμικού πλαισίου που θα τη διασφαλίζει και θα την εγγυάται σύμφωνα με τις εκάστοτε ανάγκες.
Comments