Η προκείμενη συνένωση των ΔΕΥΑ των Κυκλάδων υπό την ΕΥΔΑΠ ΝΗΣΩΝ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ Α.Ε., είναι ένα κομμάτι της κεντρικής πολιτικής στρατηγικής για την διαχείριση του νερού, που συμπληρώνεται από μια σειρά νόμων, υπουργικών αποφάσεων που θεσπίζονται εδώ και σχεδόν μια εικοσαετία, με πυρήνα την Κοινοτική Οδηγία – πλαίσιο του 2000 για το νερό.
Τι προμηνύουν για το δημότη οι εξελίξεις αυτές στο σύνολο τους; Περεταίρω εμπορευματοποίηση του νερού και αύξηση των τιμολογίων.
Στις 27 Σεπτεμβρίου εκδόθηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ νέα Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΥΠΕΝ/ΓρΓΓΦΠΥ/103755/2994/2024) για την τιμολόγηση του νερού, αντίστοιχη της ΚΥΑ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η οποία ακυρώθηκε ομόφωνα στο σύνολο της από το ΣτΕ.
Στη νέα ΚΥΑ οι σχετικές ρυθμίσεις κοστολόγησης είναι οριζόντιες με στόχο τη πλήρη ανάκτηση του κόστους μέσα από τους λογαριασμούς των χρηστών. Αυτό στην περίπτωση των νησιωτικών περιοχών, ιδιαίτερα αυτών που βασίζονται στην παραγωγή νερού μέσω αφαλάτωσης, σημαίνει εκτόξευση των τιμολογίων λόγω του αυξημένου ενεργειακού κόστους παραγωγής που σε ορισμένες περιπτώσεις φτάνει έως τα 4ευρώ/κυβικό νερού.
Αν αυτό ακούγεται βαρύ και αβάσταχτο για την τσέπη μας, είναι «χαράς ευαγγέλια» για τους διάφορους ιδιώτες εργολάβους για τους οποίους ανοίγουν διάπλατα οι πόρτες των παρόχων, στο έδαφος της χρόνιας υποστελέχωσης και υποχρηματόδοτησης, δίνοντας τους ταυτόχρονα και υψηλές τιμές κοστολόγησης, δηλαδή εγγυημένα κέρδη, στην δική μας καμπούρα.
Ας τα δούμε πιο συγκεκριμένα, καθώς στην ΚΥΑ μεταξύ των άλλων προβλέπονται τα εξής:
«Ενδιάμεσος πάροχος υπηρεσιών ύδατος: Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο στο οποίο παρέχονται ή αναμένονται να παρασχεθούν υπηρεσίες ύδατος με σκοπό την παροχή αυτών σε άλλους παρόχους ή σε τελικούς χρήστες». Πιο ξεκάθαρη αναφορά στη δυνατότητα ιδιωτικοποίησης της ύδρευσης δεν θα μπορούσε να γίνει.
«Στο χρηματοοικονομικό κόστος δύναται να περιλαμβάνεται κόστος παρελθόντων ετών(…). Επιτρέπεται η ενσωμάτωση λειτουργικού κόστους παρελθόντων ετών που βάρυνε τον πάροχο από την 01η Ιανουαρίου 2021 και μετά.» Σε απλά ελληνικά, όλες οι αυξήσεις και τα χρέη που σωρεύτηκαν στους παρόχους από το αυξημένο ενεργειακό κόστος λειτουργίας τους (4εκ. για τη Σύρο) μπορούν να περάσουν στους λογαριασμούς νερού.
«Τα τιμολόγια καθορίζουν και τη χρέωση με την οποία τιμολογείται η κατανάλωση σε περίπτωση αφανούς διαρροής…», που σημαίνει πως χρεώνονται στους χρήστες και οι διαρροές των δικτύων που στο νησί μας φτάνουν στο 40% του νερού που τροφοδοτεί το δίκτυο.
«Κατά το σύστημα αυτό εφαρμόζονται αυξημένες χρεώσεις τη χρονική περίοδο του έτους με ιδιαίτερα αυξημένη κατανάλωση ύδατος συγκριτικά με τις υπόλοιπες περιόδους του έτους». Έτσι, ανάλογα με το πόσο νερό θα υπάρχει διαθέσιμο θα επιβάλλεται και το ανάλογο χαράτσι, αυξημένη τιμολόγηση το καλοκαίρι λοιπόν.
Όλα αυτά σημαίνουν πως θα υπάρχουν αυξήσεις. Μέχρι την ΚΥΑ, μας έλεγαν πως αυτές θα είναι στο ύψος του πληθωρισμού. Πέφτει και αυτή η μάσκα όμως, καθώς στην ΚΥΑ γίνεται ξεκάθαρο πως, κατά τη διάρκεια κάθε ρυθμιστικής περιόδου οι πάροχοι υπηρεσιών ύδατος θα έχουν τη δυνατότητα να εφαρμόζουν και μεγαλύτερες αυξήσεις επί των τιμολογίων που παρέχουν, υπό την προϋπόθεση ότι θα λάβουν το «πράσινο φως» από τη νέα Ρυθμιστική Αρχή (ΡΑΑΕΥ).
Αυτά σημαίνει η εφαρμογή του Ν. 5037/23, που ζητούν υιοθετώντας το ψήφισμα της πλειοψηφίας της ΠΕΔ, όλες οι υπόλοιπες παρατάξεις του Δημοτικού Συμβούλιου. Πρόκειται για ένα ψήφισμα που δεν έρχεται να προασπίσει τον κοινωνικό χαρακτήρα του αγαθού νερό, αλλά να εξασφαλίσει πως οι δήμοι θα είναι αυτοί που θα έχουν την διαχείριση του νερού εμπορεύματος και όχι η ΕΥΔΑΠ ΝΗΣΩΝ. Για αυτούς τους λόγους η Λαϊκή Συσπείρωση κατέθεσε ξεχωριστό ψήφισμα.
Αυτές οι εξελίξεις αποδεικνύουν πως δεν μπορεί να υπάρχει καμία εμπιστοσύνη στις δυνάμεις που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στηρίζουν την κεντρική πολιτική, την υιοθετούν και την εξειδικεύουν σε τοπικό επίπεδο, ενίοτε και διαμαρτυρόμενοι.
Η Λαϊκή Συσπείρωση μέσα και έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο, ενημερώνει για τις εξελίξεις και αναδεικνύει αυτούς τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς. Η απάντηση όμως προς όφελος των δικών μας αναγκών, των αναγκών των λαϊκών στρωμάτων, μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την δράση του συνειδητού ταξικού εργατικού κινήματος και των φορέων του. Οι εξελίξεις έχουν επιβεβαιώσει πανηγυρικά το σύνθημα «μόνο ο λαός, σώζει τον λαό»!
Comments